داستان الهام بخش زنی ازبک که پس از 32 سال نشسته است

داستان-الهام بخش-یک-زن-ازبک-که-پس از-32-سال-می نشیند

02.08.2019
250
0

گلنوراراپیخوا، یک بیمار 37 ساله، پس از تقریبا 32 سال ایستادن و فقط دراز کشیدن نشست. او فراموش کرده بود که آیا نشستن حتی یک گزینه است یا خیر.

این بیمار در سن 5 سالگی دچار سوختگی مزمن شده بود که باعث شد نتواند بنشیند زیرا تمام قسمت پایین بدنش به شدت سوخته بود. پس از 32 سال رنج، او توانست به آرامش برسد بیمارستان آپولو ایندراپراستا در دهلی.

در حالی که نشسته بود، پس از یک عمل جراحی موفقیت آمیز، گلنورا لبخند بزرگی زد و گفت: "من خوشحالم، اما می ترسم. من خیلی میترسم”.

هنگامی که راپیخوا پنج ساله بود، لباس هایش از طریق اجاق گرمایشی در خانه اش در سیرداریا، شهری کوچک در ازبکستان، آتش گرفت. او در آن زمان در خانه تنها بود و زمانی که نزد مادرش دوید، دچار سوختگی شدید در قسمت پایین بدن از جمله کمر و ران شده بود.

او به مدت 6 ماه و تقریبا یک سال در تاشکند در بیمارستان محلی نگهداری شد. او در سه دهه گذشته تحت پنج عمل جراحی بزرگ قرار گرفته بود، اما زخم های او هرگز به طور کامل بهبود نیافتند.

"خیلی سخت بود، اما مجبور بودم زندگی کنم. من در هشت سالگی به مدرسه رفتم و تمام آموخته هایم را در کلاس در حالی که ایستاده بودم یا به پهلو دراز کشیده بودم، آموختم. راپیخوا در مورد وضعیت خود قبل از درمان گفت.

او مجبور شد تا سیستم معمول مدیریت درد خود را توسعه دهد. او حوله های تمیزی را روی زخم های سوختگی اش زیر لباسش چسباند. وقتی خیلی دردناک شد، مسکن مصرف کردم. این تنها کاری بود که می توانستم انجام دهم.» او اضافه شده است.

او با بازدید از یک کمپ رایگان که توسط پزشکان آنها در سیردایا سازماندهی شده بود، با بیمارستان آپولو آشنا شد.

او با یک مترجم به کلینیک آمد و وقتی از او خواستم بنشیند، نپذیرفت. من گفتم نیازی به رسمی نیست و مترجم گفت، او می گوید نمی تواند بنشیند. او 32 سال است که ننشسته است. مشاور بخش جراحی پلاستیک و زیبایی گفت دکتر شاهین نوریوزدان، در بیمارستان آپولو ایندراپراستا، دهلی نو.

با تعجب تقریباً از روی صندلی بیفتم. من او را معاینه کردم و زخم‌های مزمن خام و عفونی در پشت، باسن و ران‌هایش پیدا کردم. من هرگز چنین زخم های شدید بافتی ندیده بودم. من حیرت زده بودم که کسی با چنین زخم هایی برای بیش از سه دهه زنده مانده است. دکتر اضافه کرد

پدر و مادرش به دلیل اینکه اهل شهر کوچکی بودند، نمی توانستند هزینه درمان او را در هند بپردازند، که توسط یک بشردوست مستقر در تاشکند پوشش داده می شد.

دکتر در مورد جراحی گفت که "این یک عمل جراحی پیچیده نبود. در یک جراحی که کمی بیش از دو ساعت طول کشید، فقط از قسمت پایین پاهای او پیوند پوست گرفتیم تا زخم‌هایش را بپوشانیم.. از آنجایی که خطر تبدیل زخم های مزمن به سرطان (زخم مارجولین) پس از 10 تا 15 سال وجود دارد، ما چندین نمونه برداری برای رد سرطان انجام دادیم..

بهبودی شروع شده است و او باید به مدت 6 ماه لباس های فشاری بپوشد و ما در سپتامبر پیگیری خواهیم کرد. او اضافه کرد.

منبع: https://goo.gl/gSnkku

نها ورما

یک دانشجوی ادبیات، نویسنده مشتاق، علاقه‌مند به تناسب اندام و یک انتزاع‌گرا، با ذهن کنجکاو..

نظرات

ارسال نظر

امتیاز دادن به اطلاعات این صفحه