استرابیسم: علل، تشخیص، درمان و هزینه

استرابیسم

08.26.2018
250
0

استرابیسم وضعیتی از چشم است که در آن محورهای بینایی چشم چپ و راست هر دو به درستی در یک راستا قرار ندارند، بر خلاف حالت عادی که هر دو چشم در یک راستا کامل هستند. فردی که از این عارضه رنج می برد هر دو چشم او در جهت متفاوتی قرار دارند. به نظر می رسد هر دو چشم در جهت مخالف نگاه می کنند. به عبارت ساده، استرابیسم یک بیماری چشمی است که در آن هر دو چشم به دلایلی مانند نقص در ماهیچه های چشمی یا ناتوانی مغز در هماهنگی حرکت خود، نمی توانند به درستی روی یک جسم تمرکز کنند.

به گفته متخصصان چشم، استرابیسم انواع بی‌شماری دارد، اما برای افراد غیرعادی، می‌توان آن را به چهار نوع گسترده از جمله اگزوتروپی، ازوتروپی، هیپرتروپی و هیپوتروپی طبقه‌بندی کرد.

اگزوتروپی، همچنین به عنوان استرابیسم واگرا شناخته می شود، وضعیتی است که در آن محورهای بینایی چشم ها به صورت واگرا متمرکز می شوند. ازوتروپیا، که معمولا به نام استرابیسم همگرا نامیده می شود، وضعیتی است که در آن محورهای بینایی چشم ها به سمت داخل متمرکز می شوند. هایپرتروپی و هیپوتروپی اشکال استرابیسم عمودی هستند که در آن چشم ها به طور غیر طبیعی در جهت بالا و پایین حرکت می کنند. رایج ترین اشکال استرابیسم به ترتیب اگزوتروپیا و اگزوتروپیا، استرابیسم واگرا و همگرا هستند.

این وضعیت به دو دلیل زیر بسیار خطرناک است:

1. در بینایی مشکل ایجاد می کند

2. در ادراک عمقی مناسب قربانی را مختل می کند

3. قربانی را وادار می کند که برای حس بینایی به چشم غالب تکیه کند

همچنین از آنجایی که به دلیل این وضعیت چشمی، مغز قربانی با تمرکز روی یک چشم سازگار می شود، استفاده از چشم دیگر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. این به نوبه خود می تواند باعث کوری در آن چشم شود. این نقص زیبایی اثرات روانی نامطلوبی بر قربانی دارد.

باعث:

دو نوع علت وجود دارد که می تواند منجر به استرابیسم شود، یعنی

  • استرابیسم فلجی
  • استرابیسم غیرفلجی

نقص در اعصاب جمجمه ای که به چشم متصل می شوند باعث استرابیسم فلج می شود. این وضعیت باعث ایجاد ضایعه در عصب جمجمه می شود. عصب جمجمه ای III، (اکولوموتور)، IV (تروکلر) و V (ابدوسنس) بیشتر مستعد تشکیل ضایعه هستند.

در مورد استرابیسم غیرفلج کننده، مشکل مربوط به اعصاب نیست. در عوض، به دلیل نقص در انکسار چشم ایجاد می شود. از این رو در مورد استرابیسم غیرفلجی ضایعه ای ایجاد نمی شود

علائم:

اگر هر دو چشم در یک فرد منسجم و ناهماهنگ به نظر می رسد، او از استرابیسم رنج می برد. در حالی که یک چشم در چنین قربانیانی به طور طبیعی کار می کند، چشم دیگر در جهت دیگری متمرکز است.

تشخیص:

پس از مشاهده علائم، این عارضه چشم توسط اپتومتریست، بینایی‌شناس یا چشم‌پزشک یا پزشک متخصص چشم و بیماری‌های آن تشخیص داده می‌شود. پزشک به قربانی پیشنهاد می کند که تحت آزمایش پوشش قرار گیرد. استرابیسم تنها زمانی تشخیص داده می شود که دید چشم معیوب کاملا طبیعی باشد، زمانی که چشم غالب یا طبیعی پوشانده شده باشد.

درمان:

هدف از استرابیسم این است که اطمینان حاصل شود که بیمار بینایی دوچشمی طبیعی خود را بازیابی می کند.

با توجه به آنچه گفته شد، از آنجایی که این بیماری خطراتی مانند نابینایی یا آمبلیوپی را به همراه دارد، با وادار کردن بیمار به استفاده از چسب چشم هم بر روی چشم غالب و هم بر روی طبیعی انجام می شود. چشم به طوری که چشمی که ضعیف تر است به مرور زمان به چشمانش برسد. این تکنیک یکی از قدیمی ترین روش های مدیریتی برای درمان استرابیسم است.

نوع درمان انتخابی می تواند به مورد و نیاز خاص بستگی داشته باشد. این عارضه چشم را می توان با کمک عینک و لنزهای منشوری اصلاح کرد. اما، استرابیسم شدید نیاز به جراحی دارد.

صاحب رعنا

او با لبخندی میلیون واتی و ارزش گذاری هزاران استعاره، آرامش را در شعر عمیق می یابد و...

نظرات

ارسال نظر

امتیاز دادن به اطلاعات این صفحه