نوزادان طراح، دیگر آینده ای ندارند، اما با پیشرفت تکنولوژی، یک امکان در حال حاضر وجود دارد
متی از یک نوع ژنتیکی دیستونی رنج می برد، وضعیتی که در آن ماهیچه ها شروع به انقباض غیرقابل کنترل می کنند. اگرچه متیو نسخه خفیفی از دیستونی بود که با چند تزریق بوتاکس درمان شد، اما نگران انتقال این بیماری به نسل بعدی خود بود. این ترس ظاهری او را مجبور به انجام تحقیقات و جستجوی گزینه هایی برای جلوگیری یا کاهش شانس انتقال ارثی کرد.
و همانطور که شانس می آورد، متیو در مورد یک تکنیک جدید به نام یاد گرفت آزمایش ژنتیک قبل از لانه گزینی. با کمک این تکنیک، متیو و همسرش اولیویا میتوانند جنینهایی را انتخاب کنند که جهش دیستونی را به ارث نبردهاند. این روش تضمین میکند که بچهای که متیو و اولیویا بزرگ میکنند از این بیماری کشنده یا پیامدهای دردناک آن رنج نبرد.
اکنون، افراد بیشتری مانند متیو و اولیویا این کمک را انتخاب می کنند تکنیک تولید مثل تا آینده مثبت و سالمی را برای نوزادان خود تضمین کنند.
با توجه به این که فناوری تولیدمثل جدا از هزینه های گزاف، با انگ همراه است و به طور گسترده ای به ویژه در میان گروه های نژادی، مذهبی و قومی مورد پذیرش قرار نمی گیرد. اما با آگاهی و آموزش صحیح می توان از چنین موانعی مراقبت کرد.
برای هر گونه سوال [ایمیل محافظت شده]
بیشتر بخوانید: وارد شوید https://www.technologyreview.com/s/612258/are-we-designing-inequality-into-our-genes/